Λίγες γειτονιές πιο ‘κει…

Εμείς οι ποιητές της αντίφασης, μπερδευτήκαμε ανάμεσα στο λίγο πιο πολύ και τον ατερμάτιστο θόρυβο της πληροφορίας. Μείναμε πίσω, καταδικασμένοι ίσκιοι που ψάχνουν για λίγο σώμα. Εμείς που θελήσαμε έναν κόσμο αλλιώτικο, δίκαιο, χρωματιστό και ασυμβίβαστο. Ονειρευτήκαμε κάποτε σε κάποιο παρελθοντικό παρόν, για κάποιο μέλλον που χάθηκε μπροστά στην ευθύνη.